Peyronie hastalığı, peniste plak oluşumu nedeniyle eğrilik, ağrı ve ereksiyon sorunları yaşanmasına yol açan bir durumdur. Bu hastalık, ilk kez 1743 yılında Fransız Kralı XV. Louis’nin doktoru François Gigot de La Peyronie tarafından tanımlandığı için, onun adıyla anılmaktadır.

Peyronie hastalığı, kansere dönüşmeyen bir durum olmasına rağmen, penisteki plaklar penisin şeklini bozarak özellikle ereksiyon sırasında ciddi rahatsızlıklara yol açabilir. Bazı hastalar, bu plakların neden olduğu eğilme ve ağrıyı daha belirgin şekilde hissederken, bazıları da erektil disfonksiyon gibi cinsel işlev bozuklukları yaşayabilir. Bu da genellikle psikolojik stres ve kaygıya yol açabilir.

Bir başka sık karşılaşılan sorun, plakların peniste kısalmaya neden olmasıdır. Bu kısalma ve eğilme, hastanın cinsel fonksiyonlarını ve yaşam kalitesini olumsuz etkileyebilir. Peyronie hastalığı, çoğunlukla kendiliğinden iyileşmeyen bir durumdur. Çoğu hasta, hastalığın ilerlemesini engellemek ya da daha ciddi bir hal almadan yönetmek için erken dönemde tedaviye ihtiyaç duyar. Bazı vakalar ise tedaviye rağmen sabit kalabilir veya zamanla ilerleyebilir. Erken müdahale, hastalığın ilerlemesini durdurabilir veya semptomları tamamen iyileştirebilir. Bu nedenle, hastaların belirtilerini fark ettikleri anda uzman bir doktora başvurmaları büyük önem taşır.

Peyronie Hastalığının Nedenleri

Peyronie hastalığının kesin nedeni tam olarak bilinmemekle birlikte, hastalığın gelişiminde birkaç önemli faktör rol oynamaktadır. Hastalığın en yaygın nedeni, penise uygulanan tekrarlayan travmalardır. Bu travmalar cinsel ilişki sırasında, kaza sonucu veya sportif faaliyetler esnasında peniste oluşan zedelenmelerle ilişkilidir.

Travmanın ardından, peniste meydana gelen küçük yaralar ve damar hasarları iyileşirken, vücut bu bölgede skar dokusu oluşturur. Bu skar dokusu, zamanla sertleşerek plak halini alır. Oluşan plaklar, penisin sertleşmesinde önemli rol oynayan elastik yapıyı etkileyerek, peniste eğrilik, kısalma ve ağrıya neden olur. Plaklar, özellikle ereksiyon sırasında belirginleşir ve penisin plak olan tarafına doğru eğilmesine yol açar.

Ancak, Peyronie hastalığı her zaman travma ile ilişkilendirilmez. Bazı erkeklerde hastalık, herhangi bir belirgin travma yaşanmadan da gelişebilir. Bu durumda hastalık, genellikle yavaş ilerler ve belirtiler daha belirgin hale gelmeden yıllarca sürebilir.

Genetik faktörler de hastalığın gelişiminde önemli bir rol oynayabilir. Ailede Peyronie hastalığı öyküsü bulunan bireylerin hastalığı daha fazla geliştirme riski vardır. Ayrıca, bazı sistemik hastalıklar da Peyronie hastalığıyla ilişkilendirilmektedir. Özellikle diyabet, hipertansiyon ve kolesterol yüksekliği gibi metabolik rahatsızlıklar, hastalığın gelişme riskini artırabilir.

Peyronie hastalığı, penisin içinde yer alan ve ereksiyon sırasında kanla dolarak sertleşmesini sağlayan iki süngerimsi yapı olan korpus kavernozumlara zarar verdiğinde ortaya çıkar. Korpus kavernozumların dış tarafını çevreleyen elastik doku olan tunika albuginea, plak oluşumu nedeniyle elastikiyetini kaybeder. Bu kayıp, penisin doğal yapısında deformasyona yol açar ve bu deformasyon sonucu peniste eğrilik, şekil bozukluğu ve ağrı meydana gelir.

Ereksiyon sırasında, plakların olduğu bölgelerde kan akışının bozulması nedeniyle sertleşme sorunları da görülebilir. Sonuç olarak, Peyronie hastalığının gelişiminde hem travmatik faktörler hem de genetik ve sağlık durumu faktörleri etkileşime girer.

Prof. Dr. Abdulmuttalip Şimşek

Üroloji Uzmanı